Во лединката легната под едно голо карпесто ритче, обрасната со папрат под чија сенка зреат шумски јаготки, најдов големо парче од авионска бомба и половина од минофрчка граната.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
До половина, од кај шилестото, зеленкаста а од половината натаму црвеникава, небаре `рѓосана.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Што се вика чревоугодие? И ни сретоха бирден, и чкртаха со зуби на нас, и се радуеха како да се нашле голем ќелепур.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Тоа така траело некаде до пред Илинденското востание, кога некој калуѓер нашол скриен пергамент на кој била нацртана статуата и испишани зборовите: „На први мај првиот изгрев на сонцето - каде што паѓа сенката од мојата глава - копај и ќе најдеш големо богатство...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Утрото, беше недела, жителите на Потковицата отрчаа таму, каде што претпоставуваа дека нештото се откина од аеропланот и на Црн Камен најдоа голема бомба, колку еден вол.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пред влезната врата најде голем жолтеникав плик.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Најде голем и цврст стап на патеката, го крена, го изгледа и удри неколку пати по тревата лево и десно од патчето да види дали ќе се скрши, не, не се скрши, ама тревата ја сечеше како срп сѐ до коренот и така, удирајќи лево и десно по патчето, загледувајќи се по крошните на дрвјата од каде летнуваа куп птици преплашени од мавтањето на стапот, туку одеднаш се најде на една ширинка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)