нема (гл.) - грижа (имн.)

Неби бег, и сам разжален од преселувањето, криејќи ги очите од неа и од децата, постојано повторуваше: Немај грижа, немај грижа, невесто, не оди на војна, оди да учи, господ ќе го чува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А тој мене ми вели: - Немај грижа. Ти си умрен!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Немај грижа, - му велам, - ние ќе ја достроиме твојата работа. Ние и сите што идат по нас.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Еве ти ги овие парите да ми ги почуваш додека да се вратам!“ „Немај грижа“, му рекол соселанецот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Впрочем, тој брак беше сосема логичен и очекуван, но јас и ден-денес не можам да се ослободам од чувството дека во тој брак влеговме, и јас и Земанек, само за да немаме грижа на совест по однос на Јан.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
До предвечерта околу добитокот веќе немаше грижа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Немам грижа на совест за Симона, иако ми е жал. Сѐ се случи без намера за некаква достава до полицијата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Зар ќе нема грижа на совеста ако такво нешто се случи?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А брат ми, ох, тој е башка приказна!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)