нема (гл.) - лик (имн.)

Се фаќа по предниот дел на главата, онаму каде што обично стоеше некоговото полно лице и прстите му лизгаат по мазна кожа на која нема набор, нема нос нема усни, нема очи... Макс Мертен нема лик.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ми го нема ликот, ми ја нема височината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го фаќа паника, брцнува во другиот џеб, вади нов флиспапир од него, панично го лепи врз претходниот лик и гледа: од огледалото го гледа насмеаната фаца на Левантинец.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сите лица се видливи, целосно или делумно, освен оној со секирата, којшто нема лик бидејќи ни е завртен со грбот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Молчи синко, не зборувај така... Бог нема лик... Никој не знае како изгледа...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)