Внатре е освежувачко студено. Малку ми е необично што нема лифт, но патот ме води по еден надолен, мазен ходник, по чии ѕидови се нанижани некои детски чкртки.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- А твоите се на кат? - На кат, иако нема лифт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)