нема (гл.) - срам (имн.)

— Нема срам на жалост, велам, може да е болно од заушки, од големи сипаници, од црна кашлица...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нема срам тука. Гигиено, хигиено, ќе преживееме ли без тебе?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нема срам на светот што може да се покрие.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни Чана немаше срам, туку ќе грмнеше Ми загладнело, миличкто! И ќе му ја милуваше голата глава.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Невина е, нема срам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не можеш ли да престанеш да дрдориш цело време! -Ама не зборував, Августе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Па скоро ќе биде два саатот, малечко мое! а ние уште не сме си легнале!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Но кога таа нема срам пред мене, како ли се однесува кога се сами?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)