нема (гл.) - среќа (имн.)

Го ожени со попова ќерка, на дедот поп Стева, ама ете, кога човекот немал среќа, таа му умре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Утредента навистина немаа среќа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Немаше среќа со саканиот. Трагаше по кој знае што и не знам кој е крив за неуспехот на нивната врска.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Па и се ожени, Мара се викаше жена му, ама со жената немаше среќа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ако немаш среќа во купувањето, си го обрал бостанот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за расказот „Шуга“ во кој вели: „Тоа е една многу стара игра во која детето што нема среќа, ги брка другите деца обидувајќи се да ги допре.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Горан знаеше по седум пати да им се јавува на девојки кои не сакаат ни под разно да излезат со него, да ги застанува колегите во факултетските ходници и да ги гњави со тоа како за малку ќе го положел испититот ама ете немал среќа, и згора на сето тоа, професорот го мразел и да се фали со тоа дека оди на журки кои се посетувани од битни велеградски фаци.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Едно време рече дека нема среќа, дека можеби јас имам и ми направи место до себеси.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Со луѓето Марија немаше среќа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Баба Анча немаше среќа да си ш изгледа децата свои и да си ги жени, да се зарадува, но затоа пак, господ од друга страна ѝ наврти радост во куќата.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А и она негово име Иван, што ми го навести сонот, не беше рожба на случајноста или на мојата досетливост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и во случаевите кога таткото ја немал среќата да го запознае синот, синот го продолжува и животот на таткото покрај оној, на мајката!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Мртвите ја немаат среќата да решаваат проблеми, а уште помалку да исполнуваат желби“ ме сепна предупредувањето изречено лично од мајка ми некогаш одамна, веројатно со единствена цел да ме ослободи од збунувачките пораки, што можеби ќе се обидат да ми ги наметнат лековерните.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Но паметам еден твој совет што е и вистински остварлив и јас постојано си го повторувам (и реков откако спомените истекоа):"Секогаш имај го предвид и не изумувај го правото на избор!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само во едно сум сигурен, во врска со сите изречени и неизречени пораки: мајка ми сметаше дека нејзиниот живот не треба да го земам за пример.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ведран ме поттикна да буричкам по длабоката темнината на соништата уште при неговото второ доаѓање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А можеби и самиот живот ќе се обиде да ми ги препорача тие збунувачки пораки, а не оние лековерници што некогаш одамна животот ги има збунето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Господ ли им е крив што немале среќа како на Пелагија!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Кусовечен ѝ бил синот, немала среќа со него век да векува.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Беше темно во дворот и таа едно време се тргна и кога ме виде почна да ме моли да си одам од неа велејќи ми: Убаво девојче на мајка, немаше среќа да ти направам она што ти го ветив!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Само со татарските методи на Ленин можеше да се урне Русија, да се сруши нејзиниот тапоглав бирократски апарат, - но! okno.mk 201
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но Евангелието, нежното и вдахновено, единственото точно христијанско учење за сочувството, за љубовта, за тоа дека на светот нема среќа - тоа требаше да им се остави на децата по училиштата и на возрасните по факултетите на култура. А тој ги затвори црквите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)