Со смртта, со наближувањето на смртта, човек насетува како му се смалува кругот на светлината на семејството, народот, татковината, светот... – Животните немаат татковина, немаат некаква светлина да бранат! – ја упростувал мислата Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Само јас заминувам, а ти ќе пееш како единствена тишина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А татко му еден ден му рече: кој нема татковина, нема ниту гроб, нема ниту гробници и ти забранувам да патуваш!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)