Онисифор Проказник се обидувал со грутка земја да ја избрише крвта од острицата на дуријата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Напладне, кога ние децата бевме обземени од игрите во дворот, мајка ми ќе ги собереше последните сили, па од брашното донесено од татка ми, се обидуваше со нови волшепства, со играта на своите прсти, кои како да не го имаа заморот на телото, во пресметувањето со секогаш истото тесто, да ни подготви нов ручек, различен од вчерашниот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ме легнаа и додека татко ми ја држеше главата на перницата, мајка ми се обидуваше со игла да го извади зрното. Ме болеше, пискав, се превиткував. Мајка ми не успеа.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во другата соба некој се обидуваше со чешел и со парче тоалетна хартија да ја следи мелодијата на воената музика што сѐ уште трештеше од телекранот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ја измачуваше мајка си прашувајќи ја одново и одново зошто нема повеќе храна, викаше и ѝ подвикнуваше (се сеќаваше дури и на тоновите на својот глас, кој почнуваше предвреме да мутира и понекогаш ќе грмнеше чудно длабоко), или пак се обидуваше со цимолење да изнуди повеќе отколку што му следуваше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И сѐ така, стручни шоферски прашања, а јас, натпреварувајќи се со самата себе, се обидував со одговорите да му објаснам за разработениот систем, кој пред фискализацијата навистина така и функционираше, дека сѐ е сиво и како станува бело, небаре утре ќе отвора бутик, па, ете, јас ќе му помогнам околу фактурите, декларациите, увозот, шпедицијата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Потоа: - Проклетство лежи врз нашиов народ, ќе се враќам, рекол Васко Тушев. - Ќе се враќаш?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)