Утрово сѐ е бело. Природата како да се облекла за некаква тиха, бела свеченост.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Христина и Томаица се чудеа што да облечат за на слава кај чичко им, па гласно се правеа договори за редослед на капење, се пеглаа облеки, се печеа пити, колачи, целата куќа мирисаше на цимет и каранфилче.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)