оди (гл.) - низ (предл.)

Лесно одев низ приказната редејќи ги нејзините забелешки и моите сеќавања, ама душата ми се кинеше при секое седнување на тастатурата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога отидов во МАНУ да се видам со чичко Ташко, тој ми постави само едно прашање!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Некои луѓе одат низ животот со остатоци од блујавица на усните.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ние одевме низ маглата, држејќи се за раце и следејќи го звукот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Бојан слушаше како говедата одат низ кошарата, како копаат со нозете, острејќи се за борба.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Двете жени продолжија да одат низ градините, обединети во мислата и чувството.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Не приоѓајте му, Три жени со бели шамии околу главите Седат во полето и го чуваат него Спроти долгото патување низ темнината, низ бесконечните растојанија од студот до огнените знамиња на плодот, не приоѓајте му, Утрово ќе ги искачи ридовите и ќе застане на она место каде што застануваат јулските квечрини да ја гледаат девојката со срп во рацете како оди низ полето и застанува боса среде реката на залез сонцето за да ја оплоди и така размножена да истече со реката до свирепите мориња на усмата, Оставете го, Однесете му тогај вода, дајте му сол, и чист во душата нека си легне во полето да слуша како пеат светулките меѓу ожнеаните стебленца на пченицата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тргнав низ коридорот, во најцрн мрак, јас мрава црна во црна ноќ на мрамор црн, одев низ дворот, кон скрипториумот, каде отец Кирил Филозофот остануваше до доцна во ноќта запишувајќи сочиненија некакви во кои ги прославуваше чудесата и подвизите на божјите луѓе.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
КАДАР (23) Тина и Џоан одат низ претсобјето до другата страна, Тина напред.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потоа исчезна. Одев низ толпата и го барав, но не го најдов.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го сонуваше Змејко многу често својот бел коњ, својот Чилко, знаеше тој по цели зими да го сонува само него, а оваа ноќ во сонот тој беше јавнат на својот јадар коњ и одеше низ некаква сенчеста шума, додека клопотарчето на вратот од Чилко приспивно трангараше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ете тогаш, кога жителите на Потковица и на околните села ја нападнаа железничката станица, беше нашле една фотографија од Тањушка, во позлатена рамка, и дали од простотилак или од пакост и на подбишега, зашто го мразеа татко ѝ, за божем дека бил посрбен, ја прогласија девојката за светица и со нејзината фотографија напред носеа покрсти - одеа низ полето и молеа бога да падне дожд, за да ги наквасел полињата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И така одиме низ полето, пееме. Пооди, пооди и запри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Традиција беше - неизречена традиција: ја знаеш од некаде, иако никогаш не си ја чул изречена - да те застрелаат од назад: секогаш во задниот дел од главата, без предупредување, додека одиш низ некој ходник, од една ќелија во друга.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред години - колку одамна беше тоа? Мора да има седум години - беше сонил како оди низ една соба темна како гроб.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа секогаш се случува одзади, додека одиш низ некој коридор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одеше низ еден коридор, очекувајќи го куршумот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и жртвата на руските чистки можела да носи бунт во главата додека одела низ коридорот, очекувајќи го куршумот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одеше низ долгиот ходник на Министерството и веќе беше стигнал речиси до местото на кое Џулија му ја беше тутнала пораката в рака, кога стана свесен дека некој, многу покрупен, чекори веднаш зад него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одеше низ куќата на прсти и помина баеги време додека ја кажа вистината за себе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И сум одела, одела, одела низ патишта непознати сум одела...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Го зеде кавалчето и пак почна да свири и да оди низ врбакот...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Малата градина забрмче со своите скриени, чувствителни тркалца и се придвижи; малите човечиња одеа низ шумата, трчаа преку сончевите лединки, облечени во убаво, сјајно крзно, а среде ситните дрвја лебдеа кусите делови на песната од височините и блескавите, модри и жолти бои што летаа. 35
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Патот до границата е стрмен: наместа оди низ тунели од густо борово зеленило, потоа низ чисти ледини презаситени со опојни мириси од секакви билки и цвеќиња, потоа патот слегува надолу во планинските усеци низ кои шумолат планински потоци, и пак се крева нагоре по голиот планински стр од каде што се открива прекрасен видик на сиот простор наоколу.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Оди низ наметот, зашто во мракот и виулицата можеме да го згрешиме патот... - рече Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Можеш да одиш низ една или друга улица, без светла, така што не ги гледаш нечистите еднолични жолти ѕидови, улица по улица, со кучиња кои ќе те бркаат и црнкињи кои не те сакаат и мирис на ѓубре, во социјално-станбените блокови. Тие луѓе се гнасни.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не ми е гајле што овде е поевтино. Тој ми вели, нема што да се грижиш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нема да дозволам ништо лошо да ти се случи. Не терај ме да плачам, Мајкл.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Џојс, нема да дозволам ништо лошо да ти се случи, ми вели тој.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Утрото, еве ги селаните, одат низ шумата и викаат: — Е-е-е-еј, дали има живи?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја слуша и мечката како оди низ собата: - Клоп-клоп- клап-клап! И не смее да ги отвори очите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Мислеа и премислуваа: каков ли ѓавол оди низ нивната куќа и растура несреќи.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)