оди (гл.) - замислен (прид.)

Жените носеа забулени шамии, а мажите одеа замислени на работа или се шуткаа околу куќите.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кочо тргна прекупат в крчма. Тој одеше замислен и не забележа од кај му се испречи некаква кална фигура, во градски алишта, со искривен качкет. Човекот беше пијан.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Одев замислен по разговорот со Ана кога некој зад мене свирна.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)