Кјеркегор на едно место вели дека и покрај сите промени во светот, трагичното суштински останало непроменето, како што и плачењето му останало подеднакво природно на човекот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Рајнер се сети на оној стих, и рече: “Тоа што човекот и натаму е само сон на една сенка е она што го одржува трагичното чувство уште од прапочетоците на човечкиот род, па до денес.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)