Одев кај нив дома да видам дали сè е в ред, кога го гледам Јехуда, дотеран и онака малку подгрбавен од работата, како со ведар чекор оди по маалото и ги поздравува минувачите забрзани со пазарлакот кон дома и стариците што метеа пред капиите, додека од една куќа допираше длабокиот глас на спикерот што соопштуваше вести за нови борби на грчко-италијанскиот фронт во Албанија.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Постојав малку така, знам тоа ги оладува жешките глави како неговата, ама се сетив и на Алегра и на Јехуда што нестрпливо чекаа вести за првата аранжирана средба, па си велам, ако не се согласам ќе носам грев кон чистите души на тие две кутри суштества и двете желни за питома љубов и заедничко гнездо: „Нека одат!“ - се согласив и фрлив поглед врз мајката на Алегра кога ги затвори очите и испушти нечујна воздишка.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)