Напатена по Солун по туѓи куќи, слугинка, и таа, и мажот и, кој не се враќал со недели и месеци да ја види, сега Доста осети дека влегува во нов живот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако сега, во најтешките моменти, го напуштиме, тој ќе ја изгуби таа вера во себе и ќе го вратиме делото за пет стотини години назад.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нека видат и осетат дека султанот повела овдека, а не некакви Толе Пашовци, војводи и комити. Со тие зборови се збогува Бахтијар и си отиде во Битола да ја проведе зимата, заплашувајќи ги бимбашиите дека ќе ги посети да се убеди дали оваа негова наредба ќе биде исполнета или не, што и го направи баш сред зимата, околу свети Атанас.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ајде, коџабаши, конак за осумстотини души аскер и тројца забити, — му нареди мудурот во Витолишта на коџабашијата Трајка, а овој ги собра сите аази и одведе во секоја куќа по пет души војници Анадолци од груби погруби, од гнасни погнасни, погани, просто ѕверови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој треба да види и осети дека не е оставен од своите синови и да црпи од нив сили за натамошна борба.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Малку по малку, должностите почна да ги извршува нередовно; а посебно кога во разговор со управникот или со главната сестра требаше да каже нешто за каков било предмет, кога ќе осетеше дека на дотичниот предмет и самиот треба да му подари некаква изјава, буквално ќе се скршеше.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Откако се раздели со неа тој не еднаш осети дека многу од неговите предвидувања паѓаа во вода.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Симон, кој беше зад мене, осети дека затреперив.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Осетив дека, обидувајќи се да ми објасни како да постапувам најдобро со јадицата, Симон се доближи до мене и се допре со неговата нога до моето колено.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Осеќам дека нешто ме мачка, во пајажина ме завиткува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, осеќам дека и тој потстанува оттаму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но осеќам дека е многу повисок од мене и сета ме има поклопено.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Осеќаш дека слободата е некаде блиску до тебе и не знаеш што да направиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Осеќам дека душата ми бара некој непрекинат сон.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нема да осетиш дека ногата не е твоја, ми велат, и ,казачок" ќе можеш да играш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Осеќам дека ми се оросија очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И покрај сѐ, осеќам дека уште сме приврзани од заедничката судбина на победени и навредени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само осетив дека нешто ме крена нагоре и пак ме врати на земја. Ме залепи ко питулица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не осетил дека ги сее зрната на верата. Не беше можно.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
За цело време патем зрната испаѓале, а тој занесен во потрагата по бикот Чако, не осетил дека товарот се намалил.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Другиот ден пак така, велеше, мечката ќе влезе до потокот, потоа ќе се јави и крмакот, ќе го намириса воздухот со чурилката, велеше, ќе осети дека уште некој има тука некаде, и ќе загне кон кај што го води носот, по миризбата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)