Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

После, кога излегол од затвор, и кога била умрена мајка му, да не му се нашле да му помогнат Акиноските, којзнае дали и тој, како мајка му, не ќе оставел коски таму, во Белград.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Оставајќи на времето, тоа да го даде одговорот, велеа Ако се врати некогаш да си ја земе Драганка, значи е трговец, но ако не се врати по неа, то ест ако ја остави, зашто не е крвна рода Јанческа, да се омажи за некого од нивните, значи дека бил ајдутин и дека ги оставил коските некаде по планињето.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Ете, така Видан Јанчески, заедно сосе сета своја приказна, се одомаши во Потковицата.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Бахтијаровите Анадолци во верига ги претресуваа не само селата, колибите и пештерите каде што можеше човек да се заклони, ами и сите смреки и грмушки, небарем зајаци бараа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ќе се обидеме и по вој пат; белки ќе има некој спасибог баре за децата, та за нас се знае оти ќе тргаме маки и ќе и оставиме коските по ридиштата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Е, море, тука тука. Било речено да ги оставиме коските по овие пустелии, нема што — тажно промрморија скоро сите Сарафови приврзеници кои до пред некој ден мислеа дека се веќе надвор од опасноста и скоро ќе се најдат „во слободната мајка Б'лгарија" да ги понесат венците за услугата што му ја направија на Кобурга.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Со кредитни јамки во неколку банки македонски маки, живот африкански од денес за утре, од утре до вечност косата белее од премногу чесност Платата доцни, денови грозни да наполниш туѓи паркови возни за дворови нечии да оставиш коски за газдите сурови, безмилосни, прости Жената бесна, нема за фризер притисок качен, желудник гризе живот на рати во џебот суша сметки за струја тежат на душа

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

Толкумина ги имаат оставено коските по планините и сѐ за бадијала.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Ги оставив коските, отидов пресеков едно дапче, така нешто подебело од ракава и доста право, го искастрив и го кладов нарамо.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Сегде можев да свијам гнездо или да ги оставам коските, но некоја сила ме влечеше ваму... ми даваше кураж во сите таксирати...

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Зошто станал челник на дружината, зошто не ѝ рекол на игуменијата дека пред сто или пред илјада години тој самиот, неговото срце или неговиот разум во некој друг, водел кон магли исто вакви тврдоглави човечишта и ги оставил коските под врлежи зашто без престан се судрувал со алчност и со безумност.