Сѐ си има своја памет, свој ред, сѐ се труди да порасне, да се зачува, да остави семе, да остарее. И билка, и дрво, и животно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Баба ми заборавила да остави семе и така пак компирите ги снема.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)