Секој од нив си имаше по некоја мугра или вечер, кога оставил млада невеста - роден крај...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На враќање Рада не се врати на последното седиште, туку седна на испразнетото место кое зад себе го остави младиот господин, кој пред неколку мига седеше до младата дама со зифт црните коси.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Синко мој, на денешен ден татко ти отиде во Америка и мене ме остави млада да црнеам.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ами, така си е кога си а оставил млада жена без маж. Ако не кај мене, кај друг.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еден месец по свадбата Никола замина војник: ја остави млада и убава.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)