Кажува,вели, голем град, многу народ, пу планините не се загубив, ама овде апансас пак ќе останеше вдовица! и гласно се закикоти.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Подоцна се омажила за Јован, од кого родила уште цетири деца а потоа пак останала вдовица, на свои триесет и шест години и до крајот на живот, значи уште деведесед години живеела сама, без маж.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Откако останала вдовица, пред повеќе од петнаесет години, а немала деца, веројатно не ѝ се напушташе таа куќичка, каде што го беше поминала поголемиот дел од својот живот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
За Роска, Кизо и Родне Роска се омажи млада, за богат белграѓанец со синџир слаткарници во предвоена Југославија и остана вдовица на првиот заеднички лет на крилјата на љубовта.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Атина беше убава жена, но судбината не беше баш блага со нејзе: многу млада остана вдовица и со синот повторно живееше кај родителите.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)