Зракот остануваше зад неговото теме стуткан и раскршен во острите жлебови на згмечената перница.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ништо не останува зад мене, на ништо не се сеќавам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Крвавите траги што секоја ноќ остануваа зад Рада, го ослабеа нејзиното тело.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)