Потоа, без да ја открие повторно, тој ја фрли фотографијата во дупката за сеќавање, заедно со некои други хартиени отпадоци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И тогаш, човечето се открива повторно, дури можам да му го видам лицето, напнато до грч, како да се бори за пресудниот здив, оној со кој ќе исплива, ќе се истргне од бездушната маса.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)