отпатува (гл.) - во (предл.)

Во Амстердам извадив американска виза и отпатував во Америка порано одошто требаше.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Петмина истражувачи по свој избор се решија да земат одредена дрога - Екстази, ЛСД, Хероин, Спид и Алкохол - и отпатуваа во лавиринтот на својата психа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сите ние бевме исплашени од „едноставно кажете не“ кампањата, но што вистински се случува со вашето тело и мозок кога земате дрога?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Со благо допрени дланки на завесата, гледајќи кон улицата, зборуваше тивко, речиси нечујно: „Сакав да бидам некаде, да отпатувам во свет во кој ќе бидам сама со себе, сама во себе. Тоа сакање сега е попусто.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Треба да се побегне од сето ова, од самиот себе, од сивите загрижени лица на минувачите, да се распливне човек и како смрт да биде неспособен да открие во човечките очи заклани соништа, да се распливне и да отпатува во неизвесност како облак во безоблик за да не гледа мртви птици во туѓи очи, за да не слуша крик во пресечени грла. И туѓи песни крик - Марлен, Марлен, Марлен!
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Многупати, потајно се надеваше дека ќе се јави потреба Хелвиг повторно да отпатува во друга држава по работа. Како порано.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Па сепак, тоа што ќе отпатуваат во друга држава, во друг град, ќе биде некаква промена.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Утрото не се решија да одат на лекар.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Решија, штом биде можно, да отпатуваат во Москва и да се лекуваат во „центарот“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Отпатува во Прилеп кај тетка ми и тетин ми на „годишен одмор“. Ќе остане месец, може и два...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Баба ми посака да отпатува во Прилеп на гости.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)