Штом примолкна плачот, Албанецот, пак меѓу своите, продолжи повтор за него — „Не тажи го, жено, ти сина си Кузман, бидејќи господ во рајот го пратил; неизмерни сласти му нуди; и само плачејќи душата ти му ја матиш, бидејќи тој падна со своите, бранејќи ја со нив херојски земјата мачна, а не како злосторник кого Темида го гони, фрла во јамата мрачна, и не како здушен од наказ, ил' прогниет, гладен, не како удавен в браној, и не како жена што потајна болест ја јаде, — туку од јуначки рани . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Собрана цела кошарка подградни желби паднати со ѕвездите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Но, како да сакаше да каже: „Застани! Закочи! Не сум откос кој треба да падне со првото замавнување".
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кога го кренаа трупот на давеникот со нозете угоре, со главата удолу, на дното од барката кон која го носеа, падна со тропот нешто тешко, метално, нешто режано, сработено во форма на книга.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Децата спијат“, уште еднаш му рече; го убедуваше, како што му се стори, и тој самиот да остане - без жена е, таа е вдовица, маж ѝ паднал со железничарско фенерче в рака под вагон.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Полегнал со предниот дел на ставата врз издолжениот врат на животното во страв да не падне под копита и под одмазда на голоракиот војувач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го прегазив потокот. Качувањето по ридот зад кој се наоѓаше дружината со своите запреги беше тешко.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ги исправив рамениците и воздивнав за да не паднам со лице врз својата сенка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не можел да се задржи на седло. Ја пуштил коњската грива и, кревајќи ја високо десната нога, паднал со рамо на страната на противникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа само гласно мјаукна кога се удри од аголот на ниското шкафче и преврти една столна ламба, која падна со тресок и се искрши.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Мац, мац, ела мац! - викна со главата свртена накај прозорецот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)