ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Сепак, колку и да настојуваат луѓето да го напуштат метрото побрзо, без него не можат да живеат луѓето во Париз, секој ден или секоја недела, по еднаш или повеќе пати патуваат низ неговите галерии и ходници за да дојдат дома, да појдат кај пријател или да одат на прошетка...

Скршени стакла патуваат низ артерии облечени во атоми од црвени драперии.

Лежеше, седнуваше, стануваше, се обидуваше да откорне стракови папрат, ги маваше мравките што патуваа низ тревата, грицкаше горчливи тревки, а не знаеше зошто.

Раката патува низ чад како заскитана реч е не ќе се врати за нова молитва.

Додека патував низ Македонија во мојата глава ми брмчеа следниве стихови на Волтер Скот: Живее ли човек со душа толку мртва, та никогаш да не си рекол во себе: Ова е мојата сопствена родна земја.

Сега патуваше низ сонот. Кој знае по кои патеки и кон каква цел.

А од моите очи сонот бегаше.

-Да, но човекот е во своето тело, како во возило, во кое патува низ времето по површината на планетата Земја, на своето долго патување – зборуваше старецот. – таа непозната движечка сила која го придвижува да оди, кога тој свесно не мисли дека оди, не го остава мирен.

Минаа години и јас заборавив на ќесето со разнобојните камчиња, на сувата корен- рака, на иконката, на школките, на големата школка низ која патував низ морето. По далгите.

ИСЧЕЗНУВАЊЕ НА ПРИВАТНОТО “ЈАС” Во електронскиот поредок, информациите и содржините, не само што се движат од еден приватен простор во друг, туку патуваат низ цела мрежа.

Минатото ко стар кофер отфрлен, од печалбар што долго патува низ светот со хипокритичен поглед, кој ја заобиколува вистината, за тагата што се свила во градите, за блиските чиј лик го заборавил...

Во модерните нелинеарни модели, пазарите немаат многу врска со “невидливата рака” во која се содржани сложени процеси на само-организација, а не само понудата и побарувачката(...) Од друга страна, градовите се исто така домови на владините, комерцијалните, религиските и други хиерархии, во кои што одлучувањето е централизирано а ефектите од одлуките патуваат низ добро дефиниран ланец на наредби.

За миг ѝ се стори дека патува низ времето.

Ама веќе и не ми е толку црвен образот зашто на ред до мене чека господин кој, исто како мене, со врски е пуштен преку ред на следење на изотопот што патува низ внатрешноста, а нему му се радуваат студентките, ама онака без трошка воздржаност и слушам како го коментираат неговиот „стајлинг“ во костум со бела кошула и вратоврска, ама со спуштени панталони.

Така го минував времето, ден за ден, речиси две недели – во канцеларијата на тој неинтелигентен човек, кој самиот себеси се сфаќаше сериозно, и, згора на сè, се сметаше за уметник зашто понекогаш – додека бев таму, тоа се случи само еднаш – го гледаа како стои крај масата за цртање, работи со моливи и хартии и црта некој расклапан предмет, полица за цвеќе или нов вид домашен шанк, некаква мака за новите генерации потрошувачи.

Секоја вечер кога уморен ќе се вратев дома, бев лут затоа што ми беше минал уште еден ден од мојот живот кој ми донесе само замор, бес и точно онолку пари колку што требаше за да работам и понатаму, ако таквата работа воопшто и може да се нарече работа: по азбучен ред да сортирам сметки, да ги дупчам и да ги прицврстувам во нова фасцикла, каде што трпеливо ќе ја поднесуваат судбината никогаш да не бидат платени; или да пишувам рекламни писма што безуспешно патуваат низ земјата и претставуваат само непотребно бреме за поштарите; понекогаш да пишувам сметки што некој можеби и ќе ги плати, дури и во готово.

Секогаш, како со временска машина, ја минувам оваа димензија и патувам низ времето.

Еј, мал сонувачу, фиданко зелена, кога сакаш патуваш низ сета вселена.

Добро утро, дену... Момчаците што управуваа со железната крошна не не повлекоа од јамата еден по еден, сите , со нас и совладаниот стражар Шарлаган - кан.

Од 1911 до 1940 зимите ги минува во Берлин, го црта и слика градскиот полусвет; почнува да црта на јапонска хартија. 1913-15 како цртач во една експедиција по Јужното море патува низ Русија, Сибир, Кореја, Нова Гвинеја и води еден вид дневник во цртежи, акварели и масла.

Рене, млад лекар којшто порано често сецирал, патуваше низ југот на Германија кон север.

Од 1918 до 1944 живее во Берлин, но често патува низ Европа.

Често патува низ Европа, влијанија пред сé од Рембрант и Гоја.

Лекарите ќе можат да патуваат низ телото на пациентот.

Цицерон патувал низ овој пат, кон Балканот, а свети Павле патувал низ него во спротивната насока.

И додека замислено гледаше во пламенот на последните факели на рибарите, и се внесуваше во тишината во која градот конечно заспиваше, задоволен од уловот на јагулите, Игор Лозински тивко продолжи: - Сега, спасените јагули среќно патуваат низ реката.

Како почеток во разговорот му ја спомнав на Никола Леко мојата размисла за неприкосновеноста на вистината што патува низ времето; за нејзината неранливост; за вечноста со која е означена.

Да продолжиме да патуваме низ животот, да го исчистиме минатото од нечистотијата односно да го разбереме, да си простиме себе си и на другите за недостатоците, мааните, несовршеностите, да си створиме мир, конкордија, согласност, урамнотеженост и да дозволиме да бидеме водени од страна на големата сила што се наоѓа во нас, поголема од секоја надворешност, поголема од нас самите.

Со чувствата создаваме магија, мигови на очовечување, ги отвораме сетилата за да ја впиеме страста, надежта, мирисот на животот, патуваме низ некои непознати, волшебни, езотерични простори, сосема нов свет на поспокојно живеење.

Да научиме да гледаме, слушаме, мирисаме, да ги вкусиме најмиризливите зачини на животот, да бидеме шармантни, харизматични, лесни како воздухот.

Секогаш кога се движам низ толпата, кога се возам со автобус, кога патувам низ плоштади, на концерти, се фокусирам на работи кои за другите се наполно безначајни.

Мислеше: душа е зборот која патува низ вечноста, семе кое не гние.

А волшебно е да се патува низ неа како низ едно примитивно општество на утрешнината, сложено, измешано во неизмерен промискуитет, општество на свирепи ритуали, но полни со убавина во својата површна разноликост, општество на една тотална метасоцијалност со непредвидливи последици чијашто пак неизбежност нѐ опчинува, но општество без минато низ кое би се одразило, и коешто оттаму суштински е примитивно...