пее (гл.) - песна (имн.)

Некој се обидува да пее песна на жудео-еспањол.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Одломка сме од она и вечно и бесконечно мало кое само по себе го изгубило сеќавањето на себеси и сега секој саме си ја пееме песната која уште никој не ја испеал и никој не ја чул.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И го испишува со јадри, шилести букви своето име и пее песни за пролетта, сонцето и житото!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сега ја пеам песна и кога заврши Даниел он тебе објасни што песна значи”.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Квечерина ја раздиплуваше известената војничка карта И на неа се мачеше да го распознае својот глас Врз полегнатата војска низ полето Ја корнеше мовта, го соголуваше камењето на тврдината Раскопуваше низ полето, ги чистеше рововите, И некаде на залез, студен ветер кога надоаѓа од замаглените ѕвезди, Тој долго стоеше простум и со војнички поздрав сам си ја пееше песната некогаш што ја пееја неговите момчиња: Отвори ја вратата, можеби ноќва ќе се вратам...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
А таа говореше, говореше; потем дојдоа на ред рецитациите на тема народен дух, патриотизам и славни предци; потем се играше едно оро; потем Земанек пееше песна, и – дојдов на ред јас, во паузата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ова тврдење постојано методски го мелеа и сѐ повеќе распалуваа колективна омраза кон човекот за кого сме пееле песни, сме го славеле и за земјата која прва ни подаде рака, нѐ хранеше, нѐ вооружуваше и ни ги лекуваше раните.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пеела песна Кијмет наведната над лулката над дете новороденче.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во занесот и сладоста ко пијани бевме зошто пеевме песни за искрена љубов и во врелоста горевме двата ко огнови силни
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Обидете се да им објасните што е тоа казино или „Ермитаж“* со цигански хорови, или московските пивници, каде што се испива море од пиво и каде со хармоника, се пее песната за разбојникот Кудејара: ...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само што ја отворив устата и почнав непристрасно да раскажувам, во очите на моите слушатели засветкаа толку весели искрички, што јас веднаш се навредив и смолкнав.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Шабан Шаулиќ ја пееше песната „Дојди да остареме заедно“, додека одеше само музиката Рада се загледа во профилот на Томо.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти на стрика Анѓела му ја отпеа песната на Алилово, рече тој, веќе сфаќајќи дека греши што го спомена стрика Анѓела, но оти од виното и од лутина не можеше да се додржи, се доизрече: Ама и тебе ти се пее песната.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Крунисано така, четириножното животно со долга муцка изгледаше уште подантеовски, и, судејќи според неговиот израз, се чинеше дека мисли на Беатриче. Сем јаваше право, колку што дозволуваше топографијата, до ранчот за овци на стариот Елисон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сем пееше песни додека јаваше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сакајќи да ѝ остане во сеќавање овој посебен ден во нивниот живот, тој почнува да пее песна за неа, на што таа се надоврзува и завршуваат во дует: „Ох, љубовта е толку слатка напролет, кога две срца пеат во мај....мила, мила, мила, ќе ме сакаш ли некогаш?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Штом отидоа на лекар, кога сум викнала да пеам песни, ја исчистив нејзината соба, сè истресов и сè наместив.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ете, и Илинден наближува - длабоко се издиша баба Петра и фати тивко, стишено да пее песна, небаре тажалка по сите во војна заминати.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Иако почнале да горат и умирале во страшни маки, пееле песни за слободата. Запалени, како факли на прозорците...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тогаш се проштава таа со својот роднина, за кого ѝ е жал и плаче, и му го фрла дарот на рамо, подарен од зетот, а девојките ја пеат песната: „Мила ми мила — таткова рода".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не пеј песната страдална - в гората капат лисјата. водите течат - ронат брег и влечат млади јасики.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
А тие, „мајките“, што беа со нас, не собираа околу себе, ни пееја песни, ни раскажува приказни, измислуваа разни игри и занимања.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во болницата одевме секој ден и на ранетите им пеевме песни и им рецитиравме стихотворби. Со „Македонската крвава свадба“ не стигнавме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
"Ама мене ми пееја песна, па ти како сакаш", си го тера Рајна своето.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
"Ти, а и другите, сте љубоморни бидејќи за мене се пеат песни", вели Рајна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И подарок песна денес ти давам ка тебе вечен Пирински џин, за нашата гордост и твојата слава ти пеам песна, народен син!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
„Леле, кога во хор ја пеевме песната за Вардар, си ја замислував таа убавина: од Вруток бистри пенливи води, а гледај, тато, колку нечесно постапиле скопјаните спрема најголемата македонска река.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ќе му пеам песни навечер: Циц, циц козици Што пострале петлици Во бабини дворои Баба ќе и соберит, И ќе си и нанижит Та ќе си и продаит На пазар на терзии Многу пари ќе земит До три аспри црвени.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тргнавме со автомобилот пеејќи песна од Тоше.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)