Преноќете тука, кршете го мојот леб И пијте го моето вино, рече жена, нешто кога ја прашавме.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Додека пијам го чувствувам будењето на телото мое скршено од она гадно седиште кое ми се падна овој пат и она дете што цел пат плачеше и не ме остави око да склопам.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)