А си одбрав ден за самување, За кружен лет во сонот Со кој се покривам И плачам под моќни крилја Додека конечно научам Да проговорам Со молк вечен.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Беше свесен за својата грдост, за својата несмасност, еден врзоп од коски во нечиста долна облека, седи и плаче под острата бела светлина: но не можеше да запре.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)