Тој стана сенка, ми рекоа, тој, мојот старец, а јас носев нови долги панталони и се криев и плачев ноќе зашто тие беа купени со украдени пари. Украл.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Не сакав да се крие пред своите врсници и да плаче ноќе поради мене. Не сакав да живеам во него уште еднаш и ( не знаејќи дека мојот старец ќе живее во мене повторно, сеедно и каде) не ти реков ни збогум.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Не сакав да се крие пред своите врсници и да плаче ноќе заради мене.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој стана сенка, ми рекоа, тој, мојот старец, а јас носев нови долги панталони и се криев и плачев ноќе зашто тие беа купени со украдени пари. Украл.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)