повлекува (гл.) - зад (предл.)

И само шушлакот шуми во тишината на зимата шушти легајќи по сувите лисја како да иде од некое друго време што повторно ќе попаѓа по тревата пресушена по виделото што се повлекува зад прозорците во топлината на пролетта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Сите се повлекуваат зад Борис. Матеј приоѓа. Се гледаат со Борис. Пауза.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)