Факли во девет круга Го покажуваат патот до темелот.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Со еден револуционерен гест, Дишан јасно покажа дека сѐ, буквално сѐ, може да биде уметност. Дека таа доаѓа од свеста, а не од својствата на делото. Подоцна тој ќе напише: „Бидејќи и самите туби за бои, кои уметниците ги користат се производ на Ready-made“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Борбата на Дишан за идеите „против“ уметноста го забрза појавувањето на Дада, го поттикна надреализмот и ѝ го покажа патот на авангардата во 70-тите години, од објективната уметност до поп-артот (Енди Ворхол: „Сѐ е убаво“), од минималистичката уметност до концептуалната. 10 год. по првиот Ready-made, Марсел Дишан повторно потпишува едно дело со карактер на манифест.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но од свои причини, Французите не можеа да отстапат, па во еден момент едниот, а по него и другиот, се тргна назад, се фати за ременот од пушката, се вкочени и заповедно им го покажа патот што води право кон Ливаѓе.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Подавајќи ги рацете во празно, посакуваше сила за миг да ја допре надежта за таа да му го покаже патот за излезот од лавиринтот на тагата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ако овој упорно насочен прст во Leonardo, прст кој упорно одново се појавува, укажува, не губејќи здив, на тоа дека постои една моќ вон нашето видно поле, вон ретината, тој истиот прст насочен во Duchamp, не е тука да покаже некое место, како оние од дваесетите години нацртани пред влезот во „местата”, освен мошне чудниот паралелограм чии што темиња се направени од три кривулести профили на Stoppage-etalon-от; дали го покажува патот на една непозната димензија, од онаа страна на едноличната здодевност која за авторот ја претставува бојата нанесена врз една рамна површина? ]е одиме ли до таму да кажеме дека елементите на окружувањето на Со оглед дека... постојат веќе кај Leonardo?
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И тогаш, во земскиот мрак светлината Негова ме најде и со моќта на оној што дава совршена љубов ми ги отвори очите за себе, та прозборувајќи ми, ми го отвори и срцето и ми го покажа патот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Мислам дека подобра доктрина што на човекот му го покажува патот кон мирниот и безгрижен живот, нема.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И, гледам: влечки, ’ко во турска серија свртени кон мене, стапалки од шарена хартија, кои ми го покажуваат патот до дневната, до масичката, а на неа, бидермаер од булка и ѕвончиња во чаша за ракија, компјутер со отворен ФБ на мојата страна и чај од нане! Цел свет е мој!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
КОЊОШТИП - Еден коњ цврцнал коњак и почнал да ака накај Штип. На пола пат сретнал една бубачка која се обидела да го штипне. „Шмркни и ти малку коњак, да не бидеш бесна“, ѝ рекол коњот на бубачката. Оваа одговорила: „Фала; јас сум коњоштип.“ „А сега ќе ми го покажеш патот кон Штип?“, прашал коњот. „Со задоволство“, рекол коњоштипот. „Сега сме ко жабата и шкорпијата!“, рекол коњот насветкан со коњак. „Ха, Ха, Ха!“ рекол коњоштипот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Вратата од таа црна дрвена барака, целата во саѓи и пајажини, со низи од сушени црвени пиперки, кромид и лук, му го покажа патот на гимназијалецот за во литературата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тоа внатрешно неспокојство кај неа се зголемуваше со самото приближување на уште една година, сигурно е поради тоа, си мислеше, што повеќе да посакам во Новата година кога веќе Господ и Света Богородица се смилуваа на мене и ми го покажаа патот до благородното срце на мајка Перса!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Со едно замавнување на левата рака милиони Чеченци заминуваа од Кавказ, со десната рака на половина Европа го покажа патот на комунизмот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На големиот свиок голема сина табла и натписи кои лево го покажуваат патот за Поградец и Корча, а десно за Елбасан и Тирана и понатака, пред свиокот, на патот кон граничниот премин – Ќафасан - голема сина табла со големи латински букви е напишано: “MACEDONIA”.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тој е толку пак спокоен што посакува да ѝ го покаже патот кон вечноста.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Не знам каде ќе запрат јагулите во која вода ќе истече нивното минато Но тие ја знаат патеката на својот сон ја имаат упорноста што ќе им го покаже патот на враќањето.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Мора да им се покаже патот, да им се покаже светот, исто како што во нашата работа ние мораме да покажеме дека голото машко тело може да биде прекрасно, или дека две грозни бои ставени заедно можат да бидат фантастични. 126 Margina #10 [1995] | okno.mk А.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Слика?
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој ти го покажува патот по вистинската насока, без скршнување.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Иако сè било веќе јасно; иако било очигледно дека таа не смее да ѝ се препушта на случајностите, да го остава детето само да си го бара татка си, а неа да ја снема во мешаницата!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Потоа, ако одиме по ред, какво е тоа однесување: во онаа збрканост и мешаница што се случила на пристаништето да си го остави детето само на улица, па дури и да му го покаже патот кон првиот брод!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А вие појдете кај што Господ ви го покажува патот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Водата, пак, лојална, се враќа
дома, назад:
океанот има широка душа
првин ќе ѝ прости,
потем ќе ѝ го покаже патот
- кон амбисот!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)