Животната рутина не беше повеќе неподнослива, немаше повеќе потреба да му го покажува јазикот на телекранот или да извикува пцости на сет глас.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред овој црнец се ниша русо момче, му го покажува јазикот, пијано намигнува, фантастично ја издолжува белата шија, личи на штрк и очигледно навредува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Па тогаш си реков – пули ја ти неа - се преправа и за да проверам дали се преправа, со прст покажувам на уста, а таа ми вели – уста, нос, око, глова, зомб, нога – нога, колено – колано... – Се преправа, сигурно се преправа им реков на жените и ѝ покажав јазик, а таа ми рече – јензик, мама...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)