помилува (гл.) - лице (имн.)

Само што сега можеше да си го помилува лицето и да се препознае себеси во добрина зашто само тоа остана од него.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ветерот ќе ми го помилува лицето.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)