Гранките од искастрените дрвја, или уште како што ги викаат овдека рошки (поправо, додека не се исечени, додека се на дрво, ги викаат гранки, а после, кô ќе ги пресечат од дрвото, ги викаат рошки) со коли или со нарамници ги пренесуваа до дворовите, блиску до излезните врати од куќите, или ги настожуваа во кошарите и од н ив дрва за огрев насекуваа само толку колку што беше потребно за да се помине денот и ноќта.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Убаво е во Париз да се поминуваат деновите во прошетка, во разгледување на неговите знаменитости и во уживање поради тоа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Знаеше дека ќе поминат денови пред да му се даде можност да погледне во неа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше речиси утро кога легнав на креветот, жалејќи зошто нема да стигнам на време на плажа, зошто после бурната ноќ, морав да го поминам денот во спиење за да стигнам свежа на работа.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Засекогаш Секој поминат ден без тебе е еднаков на „Утопија“. Замислен идеал, што не постои.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Откако поминаа деновите на честитање, Рада уште еднаш се соочи со сериозноста на бракот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Поубаво се поминува денот кога во секоја минута голташ по еден млаз светлина од ѕвездите на своето небо.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
„Многу те сакам мамо! Брзо да помине денот и вечер да се вратиш весела од работа“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
15 Поминаа денови, неколку недели, Петар го живееше своето секојдневие помеѓу домот, училиштето и средбите со пријателите најдобро што знаеше и умееше, во своето тајно, тивко страдание.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Му беше сеедно исто како што му беше сеедно кога рече дека може да дојде ваму сам, кога се согласи да дојде и да остане тука сам, исто онака како што му беше сеедно додека чекореше сиот поминат ден напред по неразгазената белина на снегот и кога не се погрижи ниеднаш дали оние двајца продолжуваат да идат по него и дали им е ним полесно да чекорат по разгазената трага.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, тој ниеднаш за целиот живот сѐ до овој ден не бил свесен дека толку многу му е натопена во неа секоја жиличка од неговото ткаење, секој негов поминат ден, секоја клетва.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Записите, некаков вид дневник / извештај за секој поминат ден (беше моја задача тоа да го регистрирам) останаа во една пожолтена тетратка, што секако при трансформации на планинарската организација - не била сочувана, како и многу друг архивски материјали - документација од тоа далечно време.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Поминаа денови и денови и писмото можеше едноставно да се стопи од жештината на нејзините полни гради, почна да се титка, некои букви да бледнеат, други да се разлеваат и Чана мораше да почне да им го чита писмото додека уште можеше да се види дека навистина е писмо. Најпрвин ѝ го покажа на Митра.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Под сенките на густиот врбјак го поминавме денот и ноќта, по полна месечина ја преминавме границата и стигнавме во Медово каде ја преспавме ноќта.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И поминаа денови и поминаа ноќи, а Трајко го нема и го нема и никој не знаеше каде заглави.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но, помина ден, поминаа и два, и работите како да почнаа да се менуваат.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„Синко, дали чесно си го поминал денот?“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Колку секавично поминаа деновите од летниот распуст.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Синко, внимавај да не сториш нешто лошо...“ вели наутро, брзајќи на работа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ја прашував како го поминува денот а таа ми вели: Ќе станам наутро, ќе си го ставам појасот, имам сине, голем појас, ќе ми ги стегне коските, инаку коските ми се растурени и веќе без него не можам да мрднам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)