- Сполај му- рече Петре и го зеде пагурчето, а мене ми рече: - Ајде, помогни му на Килета и да си одите. Муабет нешто имаме.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Богородице Мајчице, помогни му, патот да го најде - да ми се врати...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Зад сето тоа се криеше големата сложеност на едноставноста, сиот тој ред на привидното спокојство да стане разбуричканост на споулавеноста - цветови сме што можат да пуштат отровни трња пред кои месото на животот не се повлекува туку им се нуди, им се остава да го параат, и јас веќе не знаев зошто го продолжуваме патот, иако Онисифор Проказник им рекол на неколцина дека ќе изгинеме и како мртви ќе ја победиме смртта зашто друг по нас ќе се бори: на бедниот со срце, господи, помогни му.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Луѓето стануваа чудни, се нишаа, се топеа пред моиве очи и веќе беа базја меѓу тркала и рогови од кои змиесто се извиваа секакви корења и се испретплеткуваа околу сенките да им ја пијат темната крв.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Баба му Депа излегуваше во дворот, ја вадеше шамијата од главата и се молеше: „Господе, името твое му го дадовме за да ни го чуваш... Помогни му сега да оздрави...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)