Јас останувам ко посаден во земјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога влеговме во нашиот двор, таа застана и ми го рече она што го мислеше цело време: - Сакам да посадиме во дворот жива елка!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Кога се созеде, ја виде и Сија Хаџибанова. Седеше на еден камен, собрана и премалена.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ние не сакаме сечена елка. Ние ќе си посадиме во дворот жива.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Грнчарот ја подврза косата и горниот крај ѝ го залепи на една грутка влажна глина. Речиси ја посади во глината.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зар вака ќе стојам, си мислам, посадена во катран?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)