Ако читаш историја на уметност до пред 25 или 30 години, ќе видиш дека постоела ваква последователност: од Верокио, преку Ѓото, Приматичио, Тицијан, и така натаму.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Му се чудам и го презирам. Може И да не постои ваков Џемал-ага.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И додека на екранот се појавуваа убавите планински пејсажи на пелистерските планински височини, спикерот заклучуваше: Ако сте тргнале на одмор или планирате одмор, не заборавајте дека во светот постои вакво убаво катче за одмор и толку гостољубиви луѓе, кои денес можат да се сретнат во приказните...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)