потврдува (гл.) - мој (прид.)

Мора да траеше секунда, можеби повеќе, бидејќи почувствував дека Маргарита ја воочи таа насмевка со која Ана не се согласува, макар само така што ја наведнува главата, што неодредено го испитува затворачот на својата црвена кожна чанта, а всушност речиси како и да е оправдано да се смееш и понатаму иако Маргарета такаречи веќе и не гледа бидејќи на некој начин гестот на Ана ја потврдува мојата насмевка, и понатаму ја прима до себе па веќе не е ни потребно таа или Маргарита да ме гледаат бидејќи и се онака темелно предадени на ништожната работа околу проверката на затворачот на црвената чанта.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Слушам, сè слушам и се потврдува мојот став: иако ги викаме - деца - треба да ги прифаќаме како рамноправни личности и според психофизичките способности да им дозволиме да се вклучат во сите проблеми.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)