Но, од себе не успеа да извлече ниту глас.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Студентот започна да си потпевнува некоја песничка, по што забележа дека покрај него се заседна некаков си субјект во наконтена облека.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Посака да потпевне некоја од песните што ги слушаше момчето, некоја од многуте мелодии што ги носеше во секоја своја тула, оти беше проколната никогаш ништо да не заборави.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Сонцето весело грееше.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)