Ниеден друг народ на Европа не може да се пофали со тоа.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Дали можат раководците на движењето да се пофалат со успех?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Па, во интерес на еден помалку на токсикологија, а и поради фактот дека ни ти не можеш баш да се пофалиш со интелигенција, па лесно еволуираш од глупава во поглупава... и најглупава, го удостојуваш со еден час, ама само кафе и толку.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Башчаушот пак го повика да застане и му се пофали со пашата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кое литературно братство на светот може да се пофали со вакво антикомунистичко педигре? Треба да се биде горд!
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На моменти, кога беше сигурен дека никој од присутните нема да го искодоши ја озборувше гардата како збир на примитивци и силеџии, но кога требаше Влатче, како што го викаа нагалено знаеше дискретно и шарматно да се пофали со своето гардиско искуство.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На нашата гордост и немаше крај, кога од прва рака ја дознавме, ексклузивната вест, дека токму во Француска 7 е подготвен и реализиран планот за распад на Источниот Блок.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)