— Што ал правиме за леб, бре Толе? — почнаа да се тапкаат војводите кога погладуваа два три дена, бидејќи сѐ што носеа резерва на шесте маски се изеде.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако сакате да се откриеме побргу, да пратиме некого од четниците, но само побргу да се откриеме, a за донесување леб ни збор да не става.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
ПАРИЗ, сам за себе, претставува цела држава. самиот факт што на едно пространство во дијаметар од педесетина километри живее население дури поголемо отколку во соседна Бугарија, или пак во Грција, наведува на помислата што сѐ овде не се прави за да бидат навреме нахранети толку милиони луѓе, за да бидат редовно снабдувани со други потреби, за да се префрлаат луѓето на работа и по домовите за да има вода достатно за пиење и хигиена.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Пресметките кои се правеле за да се утврди точното настапување на ранодневницата во пролет и нејзиното значајно влијание врз приносот на земјоделските култури и врз животот на населението.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
-Ова го правам за твое добро. Сигурно не сакаш да бидеш мртов.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
-Биди мирен - вели Фјодор приоѓајќи му на својот пр. сликар.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Знам, меѓутоа, што правев за тоа време, каде и како живеев тие осум години, но тоа го знам апстрактно, делумно како некој друг да ми раскажувал спомени во кои верувам, но кои всушност не ги поседувам.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Колку ни беше убаво во нашиот стар стан со тебе и со сето она што ти го правеше за нас.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Кочовите не проштеваат лесно. Тоа се лиферантските зделки што семејството Поцо ги правело за турската армија.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Истото тоа и таа го прави за универзумот, и така до бескрај.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Сите филмови што сега, разлигавен, во главата ги правиш за мирно трето доба, со сите театри и опери кои сакаш да ги посетиш и да ги видиш и чуеш, сите книги што сакаш да ги читаш во двојка или, барем, како школска лектира да ги обработуваш со неа, затоа што таа те разбира најубаво и, додека молчиш, таа ја слуша твојата тишина и кроце пушта рака на твоето колено, кое потскокнува од тоа што нервите ти се отидени бестрага, се утопија, се разбира (тоа филмовите).
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Чекајте! Да не се правиме за срам и поруга!“ свика тој.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Па да му изнапишам што се прави за него и од него...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа веќе, стрико, оти е така како што кажавте, така си е, и не инаку, туку јас сиромав, како ќе правам за дома да си одам?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
По малку време се приготвиле свадба да прават за Босилка, чунки одамна била свршена.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ги гледаше Висар на широкиот пат крај езерото испоседнати Ѓупците со разни бакарни садови што ги поправаа, калаисуваа и продаваа, ги гледаше како одат по куќите и бараат нешто за јадење, тропаат по вратите, а луѓето им викаа: „Сиктер, никогаш вас човек не може да ве нахрани; и кога Ѓуптинот го поставиле за цар, тој прашал: А што ќе правам за леб...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Освен тоа што енормно беа зголемени законските обврски кои организацијата на легален штрајк ја направија скоро невозможна мисија за работниците, овие изблици на работнички револт сега се во најголема мера, целосно узурпирани од социјалниот дијалог, кој пак е само обична апологија на политичко-бирократските елити за создавање илузија дека всушност нешто се прави за подобрување на правата на работниците.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Ами ако ние толку многу плачиме за љубовниците, тогаш што остана да прават за мажите си кога ќе си најдат друга, ами за нас девојките не е оправдано ни солза да пуштиме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Всушност бараката ја користи бај Никола, татко му на Евтим, кој е и чувар и надзорник на куќата што се прави за Оче.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
„Не знам. Секоја судбина е приказна за себе,“ рече Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Тогаш и жртвата што ја прават некои мајки за своите деца не е жртва, затоа што она што го прават, го прават за себе, за нешто што го доживуваат како дел од себе?,“ се вмешав во разговорот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И тој моча, а јас се мислам, што да правам за потаму. Како да се вратам назад.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Сѐ што се прави, велам, се прави за пофалба или од сожалување.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)