прави (гл.) - уште (прил.)

Им рече Поможи бог девојки и пред тие да успеат да му речат Бог ти помогнал, аго, рипна од коњот, беше тенок и усукан, а турската облека, стегната во појасот, го правеше уште потенок и поусукан, го издолжуваше.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Спасија го вика да си легне, што прави уште надвор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Светлите и големи очи и црните мустачиња, го правеа уште поубав.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Секогаш ќе се најдат такви продадени души, кои идеологијата во служба на режимот ги прави уште побездушни крвопијци, џелати.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Видов дека тегетните тренерки што ги носеше го правеа уште поблед.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Србин чувствувајќи се како врапче во дланката на непроѕирната ноќ, потамина, сеќавајќи се на одмерувањата што со поглед ги правеше уште додека беше ден, фрли камче кон Шишмана.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тоа ме прави уште пољубопитна, уште позаинтересирана. Повеќе ништо друго не ми е интересно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Спанко, каков што го имаше дадено Господ, летањето секогаш го исцрпуваше и го правеше уште попоспан.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се прави уште позафатена со дотерување на чаршафот врз масата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Зар му е тоа толку по ќејф? Или, баш маката што не му е по ќејф, го прави уште повеќе зол, како лишка што од инает блуе пред котел со бакардан?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чпртото носе кое благоста на детското лице ја правеше уште подетска, го затапуваше впечатокот од силните веѓи и густите трепки, кои од горниот дел на лицето веќе војуваа со оној што го гледаа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Снегот продолжуваше да ја губи дури и онаа своја скржава светлина, добивајќи некаква сосема невистинита испремешаност на сите темници, што постојат, а секој нов заграб со раката низ неговата сива ронливост ја правеше уште потупа болката под неговите нокти, носејќи му го ова незнајно глупо чувство за некакви прсти, зголемени колку полни вреќи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Правена е по план, донесен од Германија, каде што тако му работеше како слаткар: куќата е со висок стрмен покрив кој не држи снег, и на кој, на сите четири страни, има тавански прозорчиња што го осветлуваат просторот под покривот; на сите четири ѕида од куќата: и на долниот и нагорниот кат, има мали дрвени балкончиња и тесни врати кои излегуваат на нив; над нив има гипсени украси: развлечени триаголници што се испакнуваат од фасадата; по рабовите на куќата, исто така, се спуштаат гипсени бордури; куќата е обградена со зеленило што ја прави уште поубава; пред куќата нема градина како пред многу други куќи, туку е посеана ниска трева која како зелено кадифе го покрива сиот простор; низ тревата постојано се разлева една браздичка со вода и ѝ дава свежина и силно, блескаво, зеленило; пред куќата, под лозницата што е разгранета на дрвени потпирачи, се белее гроб направен од мермер; околу него цвеќиња и масичка и столчиња направени од преполовени костенови стеблаци; оградата на дворот е од мазни дабови плотици со куси врвови исшилени како запци од шара.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Него го забавуваа овие игри в постела кои Ребека, оваа цела година додека ја посетуваше, знаеше да ги прави уште повозбудливи, поставувајќи ѝ пречки на извесноста и одлагајќи ги врвните страсти за силовитите продирања, до длабоко во ноќта.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И со тоа беше во сојуз со Бога за кој, како во рефрен, велеше дека тој ја испратил да си ги спасува чеда­та. И тоа ја правеше уште похрабра, правеше сѐ друго во светот да го смета за помалку значајно од една детска солза, какви било револуции, дури и татковини...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)