„Ќе те барам да го прашаме или барем да го потсетиме пријателов да се обиде да се сети.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Да прашам или да не прашувам? 56.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не се плашев, дури бев сосем рамнодушен и кога минувачите се свртуваа и ме загледуваа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Внимателно ги слушаше предавањата, грижливо запишуваше, но никогаш не креваше рака за да прашува или одговара.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Чудно: никој од возрасните не застана барем нешто да нè праша или да ни помогне.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Што не знаеш: не си го прашал или не знаеш како излегол жив?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но сепак не знам дали тој дојде сам, дали беше повикан, дали нешто праша или просто нешто му беше кажано.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
„Ти си презаситен од слобода?!“ ме праша или можеби ми кажа нешто, не знаев во тој миг што сакаше да ми каже, ниту знаев што јас да и речам додека го чувствував нејзиниот показалец како ми минува по средината на челото, бавно спуштајќи се по работ на носот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)