преземе (гл.) - мој (прид.)

Паузата зад „повелете?“ беше прекратка, скоро не забележлива, и воопшто не успеав да го стивнам немирот. – Зарем е можно – ме прогонуваше – толку да се преземе мојот лик во друг?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)