Меѓутоа, како што „скептицизмот не претставува ерес, одлучување   за одредени догми, туку само некаква агога” (Хегел), така и Дишан-   овата мета-иронија и атараксија најнапред треба да се разберат   како сознајнотеориска позиција, која со средствата на уметничкото   вообликување се вградува во самото дело.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)