придонесува (гл.) - кон (предл.)

За Тезауро ораклите се „вјазлени јажиња“. (...) И тоа пак придонесува кон разликувањето на маниризмите на различни епохи.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Маргина 37 59 Конкретните и опипливи докази за постоењето на колежи во бомбарди­ра­ните градови каде што мртвите тела биле запалувани или покопани сега се сведени како резултат на изминати војни, бидејќи крематориумите и термону­клеар­ната вапоризација ги избришаа сите пресметки за смртта и деструкцијата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Чистата војна“ во оваа смисла реферира на технолошката и психолошка подготвеност за војна којашто моментно ги обликува политичките и општествени односи, и која придонесува кон „епистемо-техничкиот“ начин на осознавање и бивствување-во-светот базиран врз технологијата на војна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И покрај тоа што произлегува од модел на општествена различност, политиката на идентитетот, инсистирајќи на идентитетот како општа – дури и универзална – општествена категорија, придонесува кон надминување на особените разлики, а со тоа и на проектот на асимилација кој е слеп за идентитетот.96
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Осветлувањето, изразите на лицата, гласовните промени, музиката, аглите на кадрирањето и визуелната реторика на класичната кинематографија на холивудскиот филм ноар [црна серија] значително повеќе придонесуваат кон ефектот на филмот врз гледачот отколку самиот текст и редакцијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој значително придонесуваше кон поширокиот проект на високото образование: занимлив беше, добро осмислен, тераше на размислување и беше ригорозен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со тоа секако не придонесува кон подоброто разбирање на тие разлики (и можното отстранување на некои од нив), туку, обратно, со нивното мистифицирање во крајната последица предизвикува уште поголеми конфликти.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Заслуга на културните студии е во тоа што, токму со постојаното нагласување на улогата на публиката (теоријата за активната публика, што некои ја означија како „бесмислен популизам“), постигнаа никој повеќе да не верува во потполната зависност на публиката, што на секое медиско надразнување би реагирала како програмиран робот или марионета.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
7 Сѐ ова секако важи, ако веруваме во потполната пасивност на гледачите и гледачките, коишто само апатично примаат она што на пример им сервира нивната телевизија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)