Ја стави раката на челото и ги притисна малку слепоочниците, како да се обидува да се сети на нешто.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Добро е што не ме притисна малку повеќе па ќе морав и сонот да ѝ го кажувам во кој ја видов Пелагија а таа мене не ме виде, не само што ќе се прашуваше себе си гласно како можело да ти влезе во сонот и да не те види, туку и во неа ќе го наголемеше сомнежот околу тоа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)