прифати (гл.) - игра (имн.)

Ако барам пред себеси оправдување, го имам: ја прифатив играта од немајкаде.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Она што сакам да кажам е дека во Фектори немаше лицемерство и мислам дека нѐ напаѓаа токму поради тоа што одбивавме да ја прифатиме играта и да се претвораме дека сме она што всушност не сме.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таа ја прифати играта на зборовите. - А кога е празно? Ѝ реков: - Тоа никогаш не било празно. Тебе секогаш сум те познавал.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тоа навистина погоди куп луѓе што сакаа да ги одржат старите стереотипи. често се прашував: „Дали тие луѓе кои си играат криенка воопшто се грижат за оние сиротички луѓе кои едноставно не можат да се вклопат во зададените улоги?“
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога клинците кои ги познававме ќе добиеја нервен слом или ќе извршеа самоубиство, луѓето зборуваа: „Гледаш! Ете!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)