Место сами аскерите да фаќаат и тепаат кокошки — им вареа и пржеа самите домаќини; место сами да колат овци, кози и говеда — коџабашијата нареди луѓе за таа работа, кладе казани на сретсело, одреди фурни за леб, а јузбашијата лично им делеше таим на аскерите, со кое овие беа доволни дури и предоволни, добивајќи два трипати повеќе јадење од она што го добиваа од царот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го оставија селаните, но само од директното учество, а советите ги прифатија и многу умно направија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„ Двомисла“ значи способност да се имаат две спротивни верувања истовремено и да се прифаќаат и двете.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Низ животот, низ годините, душата да ни остане чиста, да ја разбереме тајната на Бог и надежта дека еден ден сите страдања ќе завршат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Да се живее во единство, да се прифатат и разберат разликите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тој малку се сепна, се изненади, но прифати и отиде кај неа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Водена од своите сирови халуцинации, бев во готовност да го прифатам и ова привидение, но се појави една тетка со лоша фризура за да ме исплаши и на микрофон да проба да го објасни целиот настан.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Тогаш и јас ќе можев да го прифатам и да го направам свој составен дел.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Некои прифаќаат и ми прават друштво, некои дури и уживаат додека се налеваме со по една, втора, трета тура...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Александар го понуди со цигара која мирно ја прифати и климна со главата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
И потем се појави Земанек однекаде одзади, од задните редови, и за да ја спаси ситуацијата, почне да пее некаква народна, шегаџиска песна; сите прифатија и набргу и Луција, со солзи во очите, пееше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Реши гостинот да го прифати и да го пушти самиот да си го бара своето место во неговиот дом.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Така ги прифати и вестите за немирите, за бунтовничките дружини, за борбите во планините.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
И така живна загноената заемна омраза меѓу едната и другата опција на тие кои се самонарекоа бранители и душегрижници на Егејците, како што сами се нарекоа и ги нарекоа и тие во чие заблудување беа замешани нивните прсти и никој не прифати и не почувствува грижа на совеста, а рамнотежата меѓу двете скарани страни – грижливо ја чуваше Лазо, кој лично водеше сметка неслогата да не се претвори во кошмар.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Советот го прифативме и тргнавме кон Лерин, градот кој веќе не цели сто години е прекрстен во Флорина.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Прифативме и на збогување се прегрнавме.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
За обичен поединец чиј кус животен пат протрчал низ неколку ропства, зар е чудно, во момент на разочарување да прифати и некое од тие ропства.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сѐ што беше прифатено и востановено, кралот, црквата, стилот, тој беше против тоа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не, тој не ја однесе победата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)