Доколку, сепак, можеше нешто да се прочита во најновиот распоред на Татковите книги, создаван во непроспаната ноќ, тоа беа сигурно клучнитезборови од неговиот тестамент - да продолжи потрагата по неговите сиџили, од местото каде што запре тој и од каде повеќе никогаш не ќе може да продолжи.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
А кој да ја продолжи потрагата?
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Многу подоцна разбрав декатој си имал неискажана, неодредена, ненаметната желба, некој од нас да ја наследи и да ја продолжи потрагата по тајните на сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Неговата порака беше јасна. Некој треба да ја продолжи потрагата по сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тие не можеа да се сложат со тврдењата дека османската култура некогаш била, а потоа ја снемало од Балканот, бидејќи нејзините битни белези не предизвикуваат исклучивост, туку сродност.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Имаше и други елементи во прилог на стратегијата на Татко и Камилски да ја продолжат потрагата по тајната и мистеријата на новите турцизми, на кои не можеа да им се постават граници.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ноќе не можев да ја продолжам потрагата, се плашев од допирот на студените сенки, се плашев, а знаев дека токму таму се криеш.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во неговиот живот мина близу или далеку крај неколку балкански владетели од последниот султан Рашид V, Мустафа Кемал Ататурк, Кралот Зогу, Енвер Хоџа, на крајот Тито...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Како да сум го зел врз себе непостоечкиот татков аманет да ја продолжам потрагата, да ја довршам неговата невозможна историја, која сама по себе криеше една голема, глобална метафора, која ме доближуваше до филозофските размисли на Емил Сјоран за владеењето...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)