Се погледнаа. - Дојдовме, - рече Шишман. - Можеби и дојдовме, - рече Србин. Продолжија по стрмнината правудолу.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Продолжија по дождот што откако почна да врне најсилно што можеше, спуштајќи измаглица секаде околу, се устали во рамномерно истурање.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Но таа божем не го слушна тоа. Си продолжи по свое.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И кога одам да шетам крај езерото, продолжува по мала пауза тој, одам на истите места.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Јосиф го набрчка челото во знак на чудење, но спокојно продолжи по патот, решен да го помине целиот ден во безделничење, преместувајќи се од клупа, на клупа, а и како да не се преместува, кога на една фалеше даска за седнување, на друга даска за потпирање, на трета, ногарки...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Се удрил со тупаница по крвавата празнина во устата за да не зареве со грло на млад волк кој не ја проколнува сегашнината туку со сиот бес на својот вид ѝ се заканува на иднината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
2 Темни и молчаливи, не само со секири или вили туку некои и со пушки скриени под колите и некои со кубури и јатагани во длабоките појаси, тие дваесет и осуммина продолжиле по покопот да ги влечат чкртавите двоколки по никакви патишта, оние по кои можеле да минат незабележени, и по беспаќа на кои сенките се кинеле со тајна.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го погледнува напоречки и си продолжува по патчето нагоре.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога слезе од возот, Ване не појде со врволицата по перонот па низ холот да излезе од станицата за да продолжи по улиците на кои во тие утрински часови се среќаваа само луѓето што одеа на работа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А Дедо Мраз си продолжи по своему: - Со мене е и мојата пријателка Нова Година, ќерката на Добре, најдобриот човек на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Продолжи по подножјето и по десетина чекори ќе наидеш на гробиштата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Продолживме по патот, а по неколку часа почна толку да ми станува лошо и глава да ме боли, што не можев да одам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тој беше пресреќен, а јас слатко се најадов.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Доколку таа не даде дозвола, претставете се, речете ѝ дека се викате Аристин.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Затоа сега продолжете по својот пат, односно, навратете до продавницата и купете еден неизрежан клуч.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)