- И продолжив гласно да ме чуе и Ана: - Ти си крадец, го дигна и зелениот автомат, и вазата од куќата на докторот, и -сѐ.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Потем продолжи гласно да го слушнат другите задолжени за мојата судбина во родната земја: - Што сме сакале да порачаме само ние преку Атеистичкиот музеј, а испаднало нешто друго, како на пример, во Вашата глава?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Камилски замислено го следеше одговорот и продолжи гласно да размислува: Ние тешко на Балканот ќе се ослободиме од јаничаризмот!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)